De VSCD-Cabaretjury heeft de nominaties voor de cabaretprijzen - de Poelifinario’s en Neerlands Hoop - over het theaterseizoen 2021-2022 bekendgemaakt.
De Poelifinario’s worden uitgereikt aan de theatermaker(s) met het meest indrukwekkende programma van het afgelopen seizoen. De Neerlands Hoop is voor de meest veelbelovende theatermaker(s) met het grootste toekomstperspectief.
Op maandag 10 oktober worden de Cabaretprijzen uitgereikt tijdens het Cabaretgala in Diligentia in Den Haag.
Genomineerd voor de Poelifinario in de categorie Entertainment zijn:
Richard Groenendijk met Voor iedereen beter
De jury: “Richard Groenendijk is al jaren één van de beste entertainers van Nederland. Ook Voor iedereen beter zit weer vol hilarische conferences, een stortvloed aan beledigingen en een paar zeer ontroerende liedjes. Het is daarnaast de meest persoonlijke voorstelling die hij ooit maakte. Op meerdere momenten is de strijd zichtbaar die Groenendijk levert tegen zichzelf, al dan niet imaginaire vijanden en de misvatting dat het volk inferieur is aan de elite. Deze subtiele rode lijn tilt dit programma nog boven zijn eerdere werk uit.”
Alex Klaasen met Snowponies
De jury: “Na twee voorstellingen met een geëngageerde bodem kiest Alex Klaasen dit keer vol voor het amusement. Het vieren én bespotten van Kerstmis is een fijne Hollandse traditie die hem alle ruimte geeft om flink uit te pakken. Decors en kostuums zijn net als de tragikomische sketches zelf van hoog niveau. Meligheid is het belangrijkste ingrediënt, maar zeker de liedjes zorgen ook regelmatig voor een brok in de keel. Snowponies is een feest voor oog, oor en hart en laat zien dat Klaasen nog jaren vooruit kan met zijn moderne revues.”
Genomineerd voor de Poelifinario in de categorie Engagement zijn:
Peter Pannekoek met Nieuw bloed (oudejaarsconference 2021)
De jury: “Peter Pannekoek werd bekend met harde roasts, maar zijn eerste oudejaarsconference is juist prettig genuanceerd. Hij zoekt verbinding tussen de kampen die in ons land steeds vaker tegenover elkaar lijken te staan. Daarbij is een belangrijke rol weggelegd voor twijfel en zelfonderzoek. Is wat je denkt eigenlijk wel terecht? Schuiven we verantwoordelijkheid niet te makkelijk af op anderen? De cabaretier legt vingers op vele zere plekken en vergeet ondertussen niet om heel goede grappen te maken. Nieuw bloed is een erg knap oudejaarsdebuut.”
Tim Fransen met De mens en ik
De jury: “Na twee door oude filosofen gedomineerde programma’s durfde Tim Fransen het roer om te gooien. In De mens en ik wordt hij door buitenaardse wezens zélf aangesteld als wijsgeer. Hij moet een belangrijke vraag beantwoorden: doen Homo sapiens meer kwaad of meer goed op aarde? Binnen dat raamwerk wisselt de cabaretier scherpe analyses over de mens af met hilarische verhalen op microniveau. Deze goed uitgebalanceerde voorstelling laat zien dat Fransen blijft groeien. Zonder de filosofie volledig te verlaten, verbreedt hij zijn wapenarsenaal.”
André Manuel met Sneu
De jury: “Je kunt over vrijwel elke voorstelling van André Manuel zeggen dat hij niet geschikt is voor tere zieltjes. Ook in Sneu komen weer grappen en beledigingen langs die je bij geen enkele andere cabaretier hoort. Wie bereid is om voorbij zijn verontwaardiging te kijken, ziet echter een mens die het beste voorheeft met de wereld. Achter de harde taal schuilt diep engagement en dit keer ook enorm persoonlijk verdriet. Dat hij met zijn spannende vorm en spel tegen de brave tijdsgeest in durft te gaan, maakt Manuel alleen maar grootser.”
Wim Helsen met Niet mijn apen, niet mijn circus
De jury: “Niet mijn apen, niet mijn circus is misschien wel de meest ambitieuze voorstelling die Wim Helsen ooit maakte. Hij schetst een even grappig als ontroerend beeld van de mens, die klem zit in zijn eigen wanen en niet doorheeft dat er ook andere paden zijn om te bewandelen. De ingenieuze vertelconstructie, weldaad aan details en nét te volgen gekte houden je aandacht continu vast. Helsen blijft daarnaast een sterke performer. Er is niemand die zoveel spanning creëert door alleen maar over het podium te lopen.”
Pieter Derks met Uit het niets
De jury: “Als we problemen niet echt willen of kunnen oplossen, blijft er maar één alternatief over: de beeldvorming veranderen. In Uit het niets laat Pieter Derks haarscherp zien dat deze schijnveiligheid ons dichter en dichter bij de afgrond brengt. Er zijn te veel mensen die praten en te weinig mensen die doen. De cabaretier vertelt zijn sombere verhaal met veel humor, maar waakt voor een relativerende knipoog. Die zou je immers kunnen aanzien voor misplaatst optimisme. Dit is de meest alarmerende voorstelling van Derks tot nu toe. En misschien wel zijn beste.”
Sanne Wallis de Vries met Kom
De jury: “We zijn gewend dat cabaretiers met een helder standpunt komen, maar wat als zij het ook niet meer weten? Sanne Wallis de Vries verheft twijfelen en nuanceren tot kunstvorm. Dat zorgt voor een spannende, activerende voorstelling die hopelijk aan het denken zet over al te starre meningen, maar vooral bijzonder vermakelijk blijkt. Kom bevat knappe imitaties, hilarische raps, en een doldrieste gedaanteverwisseling met een serieuze boodschap. Wallis de Vries laat opnieuw zien dat ze ieder onderdeel van haar vak beheerst.”
Genomineerd voor de Poelifinario in de categorie Kleinkunst zijn:
Joost Spijkers met Hotel Spijkers
De jury: “Met zijn derde voorstelling laat Joost Spijkers zien dat kleinkunstconcerten meer kunnen zijn dan een stapel mooie liedjes. Hotel Spijkers is totaaltheater, waarin teksten, animaties, muzikanten en een stampende performance van de frontman elkaar continu versterken. Als toeschouwer word je heen en weer geslingerd tussen pure levenshonger en de schaduwzijde van het bestaan. Spijkers liefde voor de Balkan is verweven in een fraaie, onnadrukkelijke verhaallijn over een man die kletsnat aankomt bij zijn hotel. Het publiek krijgt zo precies voldoende context om alle emoties te kunnen plaatsen.”
Alex Roeka met Nieuwe dromen
De jury: “Het is geen gemakkelijke taak om melancholie en levenslust binnen één voorstelling te verenigen. Toch slaagt Alex Roeka daar met Nieuwe dromen glansrijk in. Vanuit verlopen cafés zingt hij zijn 77-jarige hart leeg zonder het heden of de toekomst als minder belangrijk te beschouwen. Roeka’s doorleefde, maar krachtige stemgeluid geeft extra diepte aan poëtische teksten over onder meer het genot en de pijn van grootse liefdes. Omdat zijn zeer persoonlijke verhalen en liederen naadloos in elkaar overgaan, krijgt de voorstelling het karakter van een ontroerende theaterbiografie.”
Genomineerd voor de Neerlands Hoop zijn:
Kirsten van Teijn met (S)EXPERIMENT
De jury: “Kirsten van Teijn was burgerlijk tevreden met haar vent, toen ze als een blok viel voor een vrouw. Wat doe je dan? Negeer je je gevoelens, ga je weg bij je vriend of zoek je een onorthodoxe levensvorm waarin beide relaties naast elkaar mogen bestaan? Van Teijn koos, gelukkig, voor dat laatste. (S)EXPERIMENT is een opzwepende, moderne en urgente voorstelling. De fysiek sterke cabaretière is gegroeid in haar eigenheid en vond een plek voor al haar talenten. Ze viert de duoliefde uitbundig zonder het moeilijke traject ernaartoe te negeren.”
Alex Ploeg met EGO
De jury: “Alex Ploeg is in EGO veel meer dan zomaar een antiheld: hij werpt zich op als woordvoerder van de onzekere man. Het zijn immers niet alleen vrouwen die langs een maatschappelijke meetlat liggen, ook de andere sekse dient aan bepaalde standaarden te voldoen. Zelfs als die helemaal niet bij hem passen. Deze slimme spanningsboog geeft Ploeg alle ruimte om zijn theaterpersona verder te ontwikkelen. Hij zet een flinke stap vooruit met dit heerlijk gepolijste programma, waarin zuivere kwetsbaarheid en gênante verhalen hand in hand gaan.”
De VSCD-Cabaretjury 2022 bestaat uit voorzitter Nico Baars (directeur Cultuurbedrijf Tiel), Marijt Helmink (directeur Theater de Storm), Joris Kemps (directeur Theater Hof 88), Charlotte Louwers (directeur Theater De Bussel), Mike Peek (recensent het Parool), Victorine Plante (actrice) en Rob van Wijk (directeur Theater de Stoep).
