Voorafgaand aan het Gala van het Nederlands Theater is door de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties de VSCD Oeuvreprijs uitgereikt aan actrice en theatermaker Marlies Heuer.
Foto: Nichon Glerum
Marlies Heuer volgde begin jaren zeventig de Mime Opleiding aan de Amsterdamse Toneelschool. Dat zij bekend staat als de Grand Dame van de Mime dankt Heuer aan haar uitzonderlijk mooie fysieke articulatie. Elk optreden van Heuer is een beeldschone compositie in beweging, stem en ruimtelijkheid. Met de inzet van haar lichaam en haar vermogen om van teksten elk woord te proeven, maakt zij ook zeer tekstuele rollen tot een zinnelijke belevenis. Uiterlijk gecontroleerd laat Heuer de binnenwereld van de meest complexe personages zinderen van leven. Een sprankelende lichtvoetigheid laat zij samengaan met emotionele diepgang. Twee keer won Heuer met haar uitzonderlijke acteerprestaties een Theo d’Or. In 1998 voor haar indrukwekkend welbespraakte Hedda Gabler in de gelijknamige Ibsen-voorstelling van theatergroep Carroussel. En in 2012 voor haar ‘verfijnde mimiek en uiterst muzikale tekstbehandeling’ in Am Ziel, een talig complex stuk van Thomas Bernhard bij Toneelschuur Producties.
Als actrice heeft Heuer altijd gekozen voor artistieke vernieuwing en het ongewisse avontuur. Ze speelde in zo’n 120 voorstellingen, o.a. bij Carver, Onafhankelijk Toneel, het Zuidelijk Toneel, Toneelgroep Amsterdam en Toneelhuis Antwerpen. Een hoogtepunt was haar bijdrage aan de vierdelige Proust-cyclus van Guy Cassiers bij het toenmalige RO Theater. Bij elke voorstelling waar Heuer in meespeelt, is haar inbreng groot. Tot op de dag van vandaag, als haar broze gezondheid het toelaat, werkt ze mee aan bijzondere, beeldende producties van bijv. Urland, Davy Pieters en Floor Houwink ten Cate. Voor jongere generaties theatermakers is Heuer - als docent en begeleider op de Mime-Opleiding, en de toneelscholen van Amsterdam en Maastricht, en als (spel)regisseur of coach – een enorme inspiratiebron.
Vanaf haar begintijd bij Carroussel, waar Heuer acteur, regisseur en artistiek leider was, heeft zij bovendien regemaltig eigen producties opgezet. Vaak op basis van minder bekende teksten van veelal vrouwelijke acteurs die zij eigenhandig bewerkt en (mede) regisseert. Met haar voorstelling Gebeurd in Turijn, naar een boek van Natalia Ginzberg won Heuer in 1991 de Albert van Dalsum-prijs. In 2020 zette ze met Het verhaal van myn droevig leeven de dagboeken van de ziekelijke, immer ongelukkige 18de eeuwse dagboekschrijfster Maria de Neufville om in een feest van taal, klank en beweging. Na de theaterversie verwerkte ze deze productie tot een intiem duet met cellist Jan Kuijken, dat zij speelden in kunstgaleries.
“Ik heb geen ambitie om een bekend actrice te zijn”, zei Heuer ooit in een interview. “Maar àls de mensen me kennen, wil ik dat ze mijn kwaliteiten erkennen.” Dat de VSCD haar nu de Oeuvreprijs toekent voor haar uitzonderlijke inzet, passie en betekenis voor het theater, is een erkenning van al Marlies Heuers kwaliteiten.
De uitreiking van de VSCD-prijzen wordt mogelijk gemaakt door de VriendenLoterij.
Naar al het nieuws
